بازگشت
دربارۀ آگوستو ساندينو مظهر انقلاب رهايی‌بخش نيکاراگوئه
منبع: پرنسا لاتينا منبع: پرنسا لاتينا

   

 

قريب به پنجاه سال از نبردهای سهمگين کوهستان‌های «سگوريا» می‌گذرد. يک کارگر سابق صنايع نفت که اندامی نحيف داشت و آن روزها فرماندهی نبرد خلق نيکاراگوئه عليه امپرياليست‌های آمريکايی را به عهده گرفته بود، امروز نيز توانسته است به مظهر مبارزۀ مردم کشورش عليه سلطه يانکی‌ها بدل گردد. او، نام و خاطره‌اش، راه و آرمانش را به مردان و زنان مبارز کشورش سپرده است تا پرچم انقلاب رهايی‌بخش سرزمين خود را هم‌چنان در اهتزار نگه دارند و اساس حکومت خائن و آدمکشی را که امپرياليسم آمريکا در سال ۱۹۳۴ به زور سرنيزه به مردم نيکاراگوئه تحميل کرد، از ريشه برکنند.

مردم نيکاراگوئه «آگوستو سزار ساندينو» را «ژنرال آزادمردان» می‌ناميدند و نيم قرن است که قهرمانی و پايمردی او الهام‌بخش مبارزات دليرانه زنان و مردان نيکاراگوئی بوده و هست. دشمنان خلق و دست‌نشاندگان امپرياليسم آمريکا می‌کوشيدند او را با لفظ «نطامی ديوانۀ مافنگی» تحقير کنند و بدين وسيله خشم خود را از محبوبيت عظيم اين مرد، که از ميان زحمتکشان برخاست و به رهبر نبرد استقلال‌طلبانه آنان بدل شد، ابراز می‌داشتند. ده‌ها سال باران تهمت و افترا را بر وی باريدند، ولی ۱۸ سال پيش، هنگامی که دوباره نبرد ضدامپرياليستی عليه يکی از فاسدترين و خون‌آشام‌ترين رژيم‌های آمريکای مرکزی اوج گرفت، آزادی‌خواهان ميهن‌دوست، جبهه متحد خويش را به افتخار همين قهرمان شهيد، «ساندينست» نام نهادند، زيرا وفاداری به راه و آرمان ساندينو، بهترين محک استقلال‌طلبی و آزادی‌خواهی بود. اين نيروها در صف متحد خود، با پيگيری بسيار و طی نبردی دشوار و طولانی، نيروهای ارتجاعی وابسته به اشغالگران آمريکايی، يعنی گارد ملی را علی‌رغم تسليحات و تعليمات جنگی مدرنی که از جانب امپرياليست‌های يانکی کسب می‌کردند، به زانو درآوردند.

ساندينو شهيد شده بود، ولی خاطره او زنده بود و راهش ادامه می‌يافت. جبهه رهايی‌بخش ملی ساندنيست، تودۀ هر چه وسيع‌تری را به دور خود گرد آورد و نبرد خلق را به پيروزی نهايی نزديک و نزديک‌تر ساخت. پيروزی اين نبرد، که با نام ساندينو پيوند ناگسستنی دارد، مشت محکمی است بر دهان امپرياليسم آمريکا و اهداف سيطره‌جويانه وی در اين نقطه گرهی از قارۀ استعمارزدۀ آمريکای لاتين و به ويژه آمريکای مرکزی.

ساندينو زنده است. او به ميان خلق بازگشته و آخرين يورش‌های نيروهای متحد خلقی را رهبری می‌کند تا نيکاراگوئه آزاد شود. و نيکاراگوئه هم‌اکنون در راه آزادی و پيروزی است.

 

مردم نيکاراگوئه برای جشن‌های وسيع ۳۲-مين سالگرد انقلاب ساندينيستی، و پنجاهمين سالگرد تشکيل جبهه رهايی‌بخش ملی ساندنيست آماده می‌شوند. در ۱۹ ژوئيه ۱۹۷9، ارتش چريکی جبهه رهايی‌بخش ملی ساندنيست (FSLN) ماناگوئه را اشغال کرد، و با سرنگون کردن ديکتاتوری چهل سالۀ ساموزا، افق‌های جديدی را برای مردم باز کرد. روساريو موريلو، هماهنگ کننده شورای ارتباطات و شهروندی روز دوشنبه گفت اين جشنی برای تمام مردم نيکاراگوئه است.


مردم نيکاراگوئه برای جشن‌های وسيع ۳۲-مين سالگرد انقلاب ساندينيستی، و پنجاهمين سالگرد تشکيل جبهه رهايی‌بخش ملی ساندنيست آماده می‌شوند. در ۱۹ ژوئيه ۱۹۷9، ارتش چريکی جبهه رهايی‌بخش ملی ساندنيست (FSLN) ماناگوئه را اشغال کرد، و با سرنگون کردن ديکتاتوری چهل سالۀ ساموزا، افق‌های جديدی را برای مردم باز کرد.

روساريو موريلو، هماهنگ کننده شورای ارتباطات و شهروندی روز دوشنبه گفت اين جشنی برای تمام مردم نيکاراگوئه است.

پس از يک هفته جشن، يک گردهم‌آيی وسيع در ساعت ۴ بعدازظهر در ميدان دِلا فه برگزار خواهد شد.

توماس بورگه، فرمانده انقلاب و معاون دبيرکل حزب جبهه رهايی‌بخش ملی ساندنيست و تنها عضو بنيانگذار آن که در قيد حيات است، گفت: «هوا چه آفتابی باشد چه بارانی، گردهم‌آيی برگزار خواهد شد.»

به گفته موريلو، مشارکت عظيم مردم انتظار می‌رود، زيرا از ساعات اوليه روز، کاروان‌های اتوبوس و ديگر وسايل نقليه از تمام مناطق به سمت پايتخت به راه افتاده اند.

موريلو گفت ما بر راه اتحاد و آشتی ملی مجدداً تأکيد خواهيم کرد.

به گفته فرانسيکسو دياز معاون پليس ملی، برای حفاظت از شرکت‌کنندگان حدود ۵۰۰۰ پرسنل انتظامی مستقر و اقدامات امنيتی ديگر در نظر گرفته شده است.

 




July 24th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
علمي و معلوماتي