کارگران امریکا!

ما صدای اعتراض شما را علیه بی حقوقی آشکاری که نظام سرمایه داری بر شما تحمیل کرده است شنیده‌ایم. طرح فرماندار ایالت ویسکانسین یکی از جدیدترین حملاتی است که علاوه بر دیگر جنایات  سرمایه، علیه شما هم طبقه ای ها طراحی شده است. بر اساس شنیده‌های ما در این طرح، سهم پرداختی ِکارگران برای بازنشستگی تا 5.8 درصد، برای خدمات درمانی تا 12.6 درصد افزایش یافته و از حقوق کارگران تا 8 درصد کاسته می شود و در عوض به ساعات کاری آنان اضافه می گردد. اختیارات قانونی نمایندگان کارگران در "چانه زنی" با کارفرمایان کاهش می یابد و به جای آن  حقوق ویژه ای به کارفرمایان جهت اخراج کارگران اعطا میشود و . . .

به خاطر داریم که سرمایه داری در آمریکا چگونه سعی کرده است که بحران های خود را همواره از طریق فشارهای بیشتر بر شما کارگران درمان کند. دولت مدافع سرمایه (هم در زمان حاکمیت جمهوری خواهان و هم دموکرات‌ها) در اثر بحران های اقتصادی پس از سال 2008 برای جلوگیری از ورشکستگی هر چه بیشتر بانک ها و شرکت های سرمایه داران، از جیب مردم و از محل مالیات های عمومی، پول های کلان ِ چند صد میلیارد دلاری را به این بانک ها و موسسات تزریق کرد تا از فروپاشیدن زنجیره ای تمام نهاد های سرمایه جلوگیری کند. ما می‌دانیم که چگونه در دوران خوش خوشان سرمایه و سرمایه داران از شیره ی جان و مال ما کارگران، سودهای کلان به جیب زده میشود و در هنگام کاهش نرخ سود ها، از دستمزدهای ما بردگان مزدی بیشتر و بیشتر میدزدند تا مبادا نظام استثمارگر سرمایه آسیب ببیند و فرو ریزد .

از ثروت های تولید شده توسط کارگران، به نام آزادی و دموکراسی و دفاع از منافع مردم آمریکا، به دیگر نقاط جهان تاخت و تاز میشود و در حالی که آسیب دیدگان اصلی ماجرا کارگران آمریکا و کارگران کشور های مورد هجوم اند، اما دولت های سرمایه سالار و سرمایه داران حاضر در این دولت ها و در یک کلام نظام سرمایه داری برای خود بازارهای جدید، منابع جدید و دسترسی استراتژیک جدید برای قدرت افزایی ایجاد می کند . ما می دانیم که سهم سرمایه از این فریبکاری و ریاکاری همانا انباشت بیش از پیش سرمایه و سهم ما کارگران چیزی جز بدبختی و فلاکت بیشتر نخواهد بود.

ما واقفیم که همه ی ما کارگران چه مستقیم و چه غیر مستقیم، قربانی اصلی جنایات سرمایه داری جهانی هستیم و سرمایه داران و دولت های آنان از رنج و خون ما نیز سود های افسانه ای کسب میکنند.

اعتراض کارگران در آمریکا که اکنون از ایالت ویسکانسن نیز فرا تر رفته است، اعتراض به آخرین و تازه ترین فشار هاست که چنگال سرمایه بر حلقوم شما کارگران وارد کرده است.

حتما در جریانید که در دیگر نقاط جهان نیز مثل ایران، مصر، لیبی و تونس و . . . اعتراضات مختلفی در جریان است. چون حرص و ولع سرمایه داران را حد و مرز و پایانی نیست. به عنوان مثال در ایران کارگران با دستمزد های بیش از یک سوم زیر خط فقر زندگی می کنند، سفره شان خالی است، امنیت شغلی ندارند، قرارداد های موقت وسفید امضا به آنان تحمیل شده است، با این همه طرح حذف سوبسیدها که خالی کردن هر چه بیشتر سفره ی کارگران از کمترین چیزهای موجود است به آنان تحمیل می شود. عدم آزادی بیان ، عدم برخورداری از حق اعتصاب و تشکل ، عدم برخورداری از کمترین حقوق دموکراتیک، اخراج و دستگیری و ارعاب و تهدید و زندانی کردن کارگران و فعالان کارگری و سرکوب تشکل های مستقل کارگری و بسیاری دیگر هدایایی است که همه روزه از طرف سرمایه به کارگران ارزانی می شود.  

نظام غیر انسانی سرمایه داری، به ویژه در کشور هایی چون کشور ما، امروزه هیچ حقی برای کارگران در  عرصه های مختلف سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و . . . قائل نیست؛ سود محوری و دد منشی خاصیت برجسته و ماهوی نظام سرمایه داری است . نتیجه ی سیادت طبقه ی سرمایه دار بر جوامع انسانی، فقر، بدبختی، فلاکت، گرسنگی، بی عدالتی و نابرابری، تبعیض جنسی ـ قومی- ملیتی و . . . ،  سرکوب و زندان و جنگ و شکنجه و وحشت، عدم وجود آزادی واقعی برای بیان و تشکل است. پارلمانتاریسم نیز در اینجا و آنجا تنها شبهی از دموکراسی را به نمایش می گذارد .

هنگامی که تاریخ مصرف حاکمیت سرمایه در جایی تمام میشود همه تلاش خود را بکار می گیرد که با نفوذ و حمایت سرمایه ی جهانی، حاکمیتی تازه نفس را جایگزین آن بنماید، تا حتی المقدور در بر همان پاشنه ی قبلی بچرخد.

کارگران آمریکا!

ضروری است که ما همگی با اتکا به نیروی طبقاتی خود و نیفتادن در دام جناح های مختلف سرمایه داری (در آمریکا دموکرات ها یا جمهوری خواهان) و با باور به توان اتحاد و سازمانیافتگی خود، بیش از پیش دست به تقویت و یا ایجاد تشکل های مستقل مان بزنیم، از کمند اتحادیه های و نهاد های سازشکار که در همه ی دنیا یکی از دلایل به هرز رفتن قوای طبقاتی کارگران شده اند عبور کنیم و تنها و تنها با اتکا به سازمان ها و تشکل های خود ساخته ی خویش و با همبستگی فراکشوری و در سطحی جهانی دست در دست یکدیگر نهیم تا نه فقط برای خُرده مطالبه ای بلکه برای رهانیدن جهان از نظام سرمایه داری اقدام کرده باشیم.

هم طبقه ای ها!

ما صدای اعتراض شما را شنیدیم! و با اعلام همبستگی با شما ،هرگونه اقدامات ضد کارگری علیه شما را محکوم می نماییم.

ما قویا اعلام میداریم که هرگونه تعدی و تجاوز به حقوق اقتصادی و سیاسی کارگران آمریکا ، تجاوز به حقوق و هستی و زندگی همه ما کارگران است. ما خود را متحد و هم پیمان  شما میدانیم و امیدواریم که با تقویت اعتراضات و اعتصابات سازمانیافته و با تحکیم توان تشکیلاتی خود بتوانید قدم به قدم در راه به دست آوردن مطالبات طبقاتی خود، تا رسیدن به سر حد ِ مطالبات جامعه ی انسانی، یعنی از میان برداشتن مناسبات سرمایه داری هر روز کامیاب تر و موفق تر باشید.

زنده باد همبستگی بین المللی طبقه ی کارگر

اسفندماه 1389