فراخوان
داکترحبیب منگل داکترحبیب منگل

بسم الله الرحمن الرحیم

 

هموطنان عزیز!

خواهران و برادران!

 

نهضت فرا گیر دموکراسی و ترقی افغانستان، اینجانب داکتر حبیب منگل را مکلف ساخته است که درفش شما فرزندان ایمان، زحمت و کار را در جریان مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری سال 1388 به اهتزاز درآورم.من وظیفه دارم و مصمم هستم که در جریان کارزار انتخاباتی، بیانگر رنج ها، امید ها و مطالبات شما هموطنان رنجدیده،بیجا شده گان، زحمتکشان شهر و ده، کار افرینان  ،زنان، جوانان و خانواده ها باشم. میخواهم صدای من صدای همه احزاب،سازمانها و محافل ترقیخواه، عدالت پسند و وطندوست سرزمین مشترک ما، وطن محبوب ما افغانستان باشد.من به خرد جمعی نیرو های میهن دوست، دموکرات و داد خواه اعتقاد دارم. من باورکامل دارم که فقر و محرومیت تحمل نا پذیری که کتله های وسیع مردم ما با آن مواجه اند، زور گویی،خشونت و فساد گسترده اداری و ناتوانی دولت کنونی در تمثیل حاکمیت ملی و حراست از آزادی، مصئونیت،حیثیت و حقوق انسانی و مدنی شهروندان کشور ما،شرایط لازم را برای یک تغییر صلح امیز مبتنی بر ارزشهای قانون اساسی فراهم ساخته است و  بیش از هر زمان دیگر، اتحاد عمل و همبسته گی همهء لایه های اجتماعی و بخصوص نیرو های دموکرات، ترقیخواه و جانبدار عدالت میتواند به پیروزی مشترک ما بیانجامد. ازینرو پیشنهاد می کنم که برنامهء انتخاباتی من از غنا، تنوع، سخاوت و انساندوستی بی شائبهء اندیشه های این نیرو ها الهام گیرد و امید بزرگ مردم ما برای صلح، آزادی و زنده گی با حیثیت و توأم با کرامت انسانی چراغ راه مان باشد.تقاضا می کنم که با استفاده از هر رسانه یی که در اختیار دارید،مشوره ها، پیشنهادها و مطالبات تان را در اختیارم بگذارید. من در صورت پیروزی، به اجرای برنامه یی که مشترکا به پیشگاه هموطنان مان تقدیم خواهیم کرد متعهد میباشم. سرزمین ما نیازمند دست دوستی و یاری همهء افغانها، زنان،و مردان داخل و خارج کشور در راستای تحقق اهداف انسانی ،ملی وترقیخواهانه میباشد.برنامهء انتخاباتی یی که ما در کنار هم و در فرجام گفتمان وسیع سیاسی تدوین خواهیم کرد، باید به ارائهء جانشینی واقعبینانه، آینده نگر و امید بخش برای زنده گی دشوار مردم ما وبرای حل بن بست سیاسی کنونی منتج شود.رئوس این برنامه که اینجانب مصمم هستم در اطراف آن اتحاد و اشتراک هموطنان ما را جلب کنم، قرار ذیل است :من به مردم افغانستان حکومتی را پیشنهاد می کنم که در موجودیت  نیرو های نظامی بیگانه در خاک کشور ما، از حاکمیت ملی بطور اطمینان بخش  حراست کند و وظایف تاخیر ناپذیر خود را در حفاظت از زنده گی و منافع افغانها، در تأمین صلح و مصئونیت برای هر هموطن ما و بخصوص برای بی وسیله ترین آنان با شایسته گی به انجام رساند. تنها چنین حکومت دارای برخورد شفاف، مسئولانه و وطندوستانه میتواند با جامعهء بین المللی، بشمول کشور هاییکه در خاک ما نیروی نظامی دارند،بحیث همتا رابطه بر قرار سازد و درهر دو بعد تفکیک نا پذیر معضلات کنونی یعنی امنیت و انکشاف اقتصادی ـ اجتماعی به دستاورد هایی برسد که زمینه های عملی بازگشت این نیرو ها را فراهم سازد.   پس ازینهمه رنج و قربانی، هموطنان ما سزاوار حکومتی شنوا،خدمتگذار و پاسخگو هستند. خانهء مشترک ما به دموکراسی بیشتر و به اداره یی  مـؤثر نیاز مند است. قوانین جاری کشور در عرصه های مختلف مربوط به حیات سیاسی، اجتماعی و مدنی بایست بازنگری شود. سیستم سیاسی کنونی که با تمرکز نا متوازن قدرت در عالی ترین مقام دولتی، مانع سهمگیری مردم و نماینده گان مردم در تعیین ادارهء دولتی و نظارت بر عملکرد های آن میشود، به تغییر بنیادی نیاز دارد. توسعهء دموکراسی و انتخابی ساختن ارگانهای محلی قدرت دولتی امری ناگزیر است. من در توافق با نماینده گان مردم و در اتحاد و همبسته گی همه ملیت ها و اقوام ساکن کشور ما، این تغییرات را به انجام خواهم رسانید.سیاست های اقتصادی جاری در کشور ما، به جای باز سازی ساختار های تولیدی ویران شده، به جای بهم پیوستن پارچه های از هم گسیختهء ملت جنگ زدهء ما و تأمین وفاق ملی، کتله های وسیع مردم ما را از بازار کار و بازار مصرف کنار می زند و اردوی عظیمی از نیرو های فعال جامعهء ما و بخصوص زنان و جوانان را در حاشیهء حیات  اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی قرار می دهد.این سیاست، به گسترش فقر مطلق، به مسمومیت اقتصاد ما با عواید غیر قانونی ناشی از فساد و مواد مخدر وبه محرومیت مردم از حد اقل حفاظت اجتماعی و مهارت حرفه یی می انجامد. این در حالیست که شرایط و امکانات استثنایی کنونی می تواند به انکشاف متوازن اقتصادی و حل دوامدار مسايل آبیاری، انرژی،  مواصلات، زراعت و صنعت منجر شود. سیاست اقتصادی جاری کاملا جانبدارانه، متکی بر تقلید کورکورانه  و بی پیوند با حقایق جامعهء ماست. بازسازی اقتصادی ـ اجتماعی وطن ما نمی تواند و نباید از کنار ضرورت ارتقای سطح زنده گی مردم، مهارت بیشتر، آموزش حرفه یی و صحت بهتر بگذرد  و آنها را ناديده بگیرد.من برای سیاست اقتصادی یی مؤثر، حکومتی فساد نا پذیر، فساد ستیز و فقر زدا مبارزه می کنم. این حکومت باید مواظبت از منافع زحمتکشان شهر و ده، معلولین، معیوبین و خانواده های شهدا، کسبه کاران، مأمورین و کارمندان دولتی پائین رتبه ، منسوبین قوای مسلح، معلمان و استادان، علمای دین، سرمایه داران و تجار ملی و هر خانوادهء افغان را در رأس وظایف خویش قرار دهد،حراست از حقوق سیاسی، اجتماعی و مدنی زنان را با قاطعیت تأمین کند و اقدامات وسیع را در راه تشویق آفرینش فرهنگی، هنری و ادبی آزاد و متنوع رویدست گیرد.در راه رسیدن به این آمال، هر دستی را که با صداقت برای سازنده گی افغانستان دراز شود، می فشارم. گذشته های تیره و دشمنی های بیهوده تنها باعث جدایی بیشتر و نگون بختی گسترده تر مردم سرزمین ما می شود. ازین پس، برای ساختن میهن مان، باید به آشتی بزرگ فکر کنیم و همهء دشمنی ها را کنار بگذاریم.اکنون فرصت آن مهیا شده است که افغانستان پیشتاز میدان دوستی و آزادی در میان کشور های همسایه باشد. وطن ما میتواند به حلقهء وصل و نیروی محرکهء همکاری منطقه یی و بین المللی  مبدل شود. آواز افغانستان در منطقه میتواند آواز تدبیر، صلح و همکاری باشد. من چنین آینده یی را برای وطن عزیز ما در منطقه و در جهان مد نظر دارم و برای آن تلاش و مبارزه می کنم.از شما هموطنان، از شما نیرو های سیاسی مترقی و وطندوست تقاضا میکنم در کار مبدل ساختن این آرزو ها به  برنامه یی نجاتبخش سهم بگیرید. 

 

امید پیروزی بزرگ است و رشتهء سخن بدست شماست !

با فشار بالای همين متن لطفاً نظرتان را پيرامون فراخوان ارائه داشته و ممنون سازيد.


May 14th, 2009


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بیانات، پیامها و گزارشها