بازگشت
وطن، وطن، وطن من!
ميرزا آقا عسگری ماني ميرزا آقا عسگری ماني




ﻣﻴﺮﺯﺍﺁﻗﺎ ﻋﺴگرﻯ (ﻣﺎﻧﻰ) ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۳۰ ﺩﺭ ﺍﺳﺪﺁﺑﺎﺩِ ﻫﻤﺪﺍﻥ ﺯﺍﺩﻩ ﺷﺪ.ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺍﺩﺑﻰ ﺭﺍ ﺩﺭﻧﻮﺟﻮﺍﻧﻰ ﺁﻏﺎﺯ ﻛﺮﺩ. ﺁﺛﺎﺭﺵ ﺩﺭﻧﺸﺮﻳﺎﺕ ﻭﻗﺖ ﺑﺎﺯﺗﺎﺏ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ.ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻛﺘﺎﺏ ﺷﻌﺮﺵ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ﻓﺮﺩﺍ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺭﻭﺯ ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ ﺩﺭ ۱۳۵۴ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺗﺎﻛﻨﻮﻥ ۳۰ ﺟﻠﺪ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭﺵ ﺑﻪ ﭼﺎﭖ ﺭﺳﻴﺪه اﻧﺪ. ﻣﺎﻧﻰ ﻧﻘﺪ ﺍﺩﺑﻰ ﻭ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﻫﻢ ﻣﻰﻧﻮﻳﺴﺪ. ﺑﺮﺍﻯ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺷﻌﺮ ﻭ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﻰﺁﻓﺮﻳﻨﺪ. ﻋﺴگرﻯ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﻴﺰ ۱۳۶۳ درﺁﻟﻤﺎﻥ مقیم شد ﻭ ﺗﺎﻛﻨﻮﻥ ﺩﺭﺁﻥ ﻛﺸﻮﺭ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰﻛﻨﺪ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺕ ﺁﻓﺮﻳﺪه هاﻯ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﻰﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺯﺑﺎﻧﻬﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ، ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﻭ ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﻳﺶ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﺸﺮﻳﺎﻓﺘﻪﺍﻧﺪ. ﺍﺯ ﺍﻭ ﺗﺎﻛﻨﻮﻥ ﻳﻚ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺷﻌﺮ ﻭ ﻧﺜﺮ ﺑﻨﺎﻡ «ﺳﻨﻔﻮﻧﻰ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ» ﺑﻪ ﺁﻟﻤﺎﻧﻰ، ﻭﺩﺍﺳﺘﺎﻥ «ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻬﺎﺭ» ﺑﺮﺍﻯ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺍﻧﻤﺎﺭﻛﻰ ﻧﺸﺮ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ، ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺳﺮﻭﺩه ها ﻭ ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﻯ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻧﻬﺎﻯ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ، ﺳﻮﺋﺪﻯ، ﮊﺍﭘﻨﻰﻭ ﻧﺮﻭﮊﻯ ﭼﺎﭖ ﺷﺪه اﻧﺪ. مانی از سال ۱۳۶۷ وقت خود را یکسره به فعالیتهای مستقل ادبی و فرهنگی اختصاص داد. او بنیانگذار و سردبیر ماهنامۀ الکترونیکی «ادبیات و فرهنگ»- وعضو اتحادیه نویسندگان آلمان است.

 

 

 


وطن، وطن، وطن من!

 

 

وطن!

 تو دوست، دوست، دوست نمی داريم!

قلهء قرمزی بودم

          بر شانه های اساطير،

                   برآمدگاه خورشيد.

ريگی سياه در گذرگاهم کردی وطن!

افق را از شانه ام شُستی

تو قله، قله، قله را تاب نمی آوری!

 

حلقه ای که بر گلويم می تنگی

ادامهء دستان آسمانی توست.

                           

اين بيت آشفته

در شعر بلند جهان

مويهء جانفرسای توست

                            نيست؟!

وطن جان!

شغاد من!

اين چاه که رخش و مرا به مرگ می کشد

دهان فرزندخوار توست

                            نيست؟!

 

تو هی بگو غريبه نوازی !

مگر اين کهکشان شکسته

با ستاره های سرگردانش

در غربتی جهانگستر، حاصل تيپای تو نيست؟

                                               هست!

 

جهان پهلوانا! پدر!

خنجرت پهلويم را پهنهء خون کرده است و پهنای درد!

تو بازهم که پوست مرا زمرگ آکندی و

بر دروازه های جهان آويختی!

 

وطن! دروغ نگو!

تو دوست، دوست، دوست نمی داريم!

وقتی که تاج شکوهمند به سر داشتی

خواب من از تسمه های شبانگاهی و

 سرب های سحرگاهی ات خونين بود

اکنون که شب به خود پيچيده ای

بيداريم از حديث مرگ و آيات نيستی ات خونين تر است.

 

وطن جان!

تو در زندانهايت به من تجاوز کردی

                            نکردی؟!

تو دهانم را پر از خون و توبه کردی

خاک نشابور،

دشت خاوران

و گرمابهء کاشان را پوشش تن خونينم کردی

                             نگو که نکردی؟!

تو دوست، دوست، دوست نمی داری مرا ، خودت را!

                            نمی داری. نمی توانی بداری!

 

عشق من!

تو را تازيانه ای می بينم که برگرده ام فرود می آيد

شکلِ تير خلاصی تو!

شکلِ اسبی که گيسوانم را به دمش بسته اند و

                      برخارزار تاريخ می دود!

 

خدايت ببخشايد سلمان پارسیِ !

تو اهورايت را فرش  سم شترها کردی                         

نگو که نکردی!

 

دروغ نگو عزيزم!

تو آتش دانش و دوستی را

زير سنگ سياه خموشاندی

همين ساعتی پيش

اسيد به زيبائی درخشانم پاشيدی.

                            نپاشيدی وطن؟!

حالا هی نگو:

«اين که می گوئی نيستم فرزندم!»

                            پس چيستی؟

مام ميهن!

تو دوست دوست دوست نمی داری فرزندانت را.

تو آواز خوانت را تکه تکه نکردی؟!

اين تو نبودی، نيستی مگر که بر خود غلتيده ای

با پهلويت پهنهء خون و پهنای درد؟!

عزيزکم، دلم را کُشتی

حتا برايم سينه ای باقی نگذاشتی

که دمی سر برآن بگذاری و بموئی

حيف!

 

اگر وطنم  نيستی

چيستی؟!

اگر فرزند تو نيستم

کيستم؟!

 


 

ﺑﻪ ﻗﻠﻢ ﻣﺎﻧﻰ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ :

ﺷﻌﺮ:


* ﻓﺮﺩﺍ ، ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺭﻭﺯ ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ . ﺗﻬﺮﺍﻥ : ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﮔﺎﻡ ، ۱۳۵۴.
* ﻣﻦ ﺑﺎ ﺁﺑﻬﺎ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺩﺍﺭﻡ . ﺗﻬﺮﺍﻥ : ﮔﺎﻡ ، ۱۳۵۵.
* ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﺻﻠﺢ . ﺗﻬﺮﺍﻥ : ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﻫﻮﺍﺩﺍﺭﺍﻥ ﺻﻠﺢ ،۱۳۶۱.
* ﺁﻭﺍﺯﻫﺎﻯ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ . ﺗﻬﺮﺍﻥ : ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﻫﺪﻫﺪ ، ۱۳۶۱.
* ﺩﺭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺗﻠﺦ . ﺁﻟﻤﺎﻥ : ۱۳۶۴.
* ﺧﻄﺎﺑﻪ ﺍﺯ ﺳﻜﻮﻯ ﺳﺮﺥ . ﺁﻟﻤﺎﻥ : ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﻧﻮﻳﺪ ، ۱۳۶۶.
* ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﻪ . ﺁﻟﻤﺎﻥ : ﻧﻮﻳﺪ ، ۱۳۶۷.
* ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﺭ ﺗﻮﻓﺎﻥ . ﺁﻟﻤﺎﻥ : ﻧﻮﻳﺪ ، ۱۳۶۷.
* ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﻬﺘﺎﺏ (ﻧﻮﺍﺭ ﺷﻌﺮ) . ﺳﻮﺋﺪ: ﻛﺎﻧﻮﻥ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﻭ ﻫﻨﺮﻯ ﻧﺴﺘﺮﻥ ، ۱۳۶۷.
* ﻋﺸﻖ ، ﻭﺍﭘﺴﻴﻦ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭﻯ . ﺁﻟﻤﺎﻥ : ﻧﻮﻳﺪ ، ۱۳۶۹.
* ﻛﺘﻴﺒﻪً ﺟﺎﺭﻯ ( ﻧﻮﺍﺭ ﺷﻌﺮ ) . ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ : ﻛﺎﻧﻮﻥ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﻳﻠﺪﺍ ، ۱۳۷۰.
* ﺳﻨﻔﻮﻧﻰ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ( ﺑﻪ ﺁﻟﻤﺎﻧﻰ ) . ﺁﻟﻤﺎﻥ : ﻧﺸﺮ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻞ ، ۱۳۷۰.
* ﺷﺎﻋﺮﺍﻥ ﻣﻬﺎﺟﺮ ﻭ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ ﺷﺎﻋﺮ. ( ﮔﺮﺩﺁﻭﺭﺩﻩً ﺷﻌﺮ ﺑﺮﻭﻥ ﻣﺮﺯﻯ) . ﺳﻮﺋﺪ: ﻧﺸﺮ ﺑﻴﺎﻥ ، ۱۳۷۱.
* ﻣﻴﻨﺎﻯ ﺗﺎﺑﺎﻥ . ﺁﻟﻤﺎﻥ . ﻧﺸﺮ ﻫﻮﻣﻦ ، ۱۳۷۱.
* ﺯﻳﺮ ﺩﺭﺧﺖ ﻭﺍﮊﻩ . ﺁﻟﻤﺎﻥ . ﻧﺸﺮﻫﻮﻣﻦ . ۱۳۷۲ .
* ﺗﺮﺍﻧﻪﻫﺎﻯ ﺟﺎﺩﻩ ﺍﺑﺮﻳﺸﻢ ، ﺗﻬﺮﺍﻥ . ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﻣﺮﻭﺍﺭﻳﺪ. ﺑﻬﺎﺭ۱۳۷۳
* ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺩﺭﺷﻦ - ﺗﻬﺮﺍﻥ. ﻛﺎﻧﻮﻥ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﻭ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﻰ ﺻﺪﺍ. ﺑﻬﺎﺭ۱۲۷۴

* سپیدۀ پارسی. آلمان. نشر هومن. زمستان ۲۰۰۰

* دوسوی پلک تماشا. صدای شاعر. آلمان. نشر نیماد. زمستان ۱۳۸۰
* اریش فرید، شاعر عشق، زندگی ومرگ. ترجمه مشترک با مهدی سردانی. انتشارات قصیده سرا. تهران. زمستان ١٣٨٣

ﻧﺜﺮ:

* ﺣﻤﺎﺳﻪً ﻫﺴﺘﻰ ﻭ ﺭﺍﻛﺐ . ﺗﺒﺮﻳﺰ : ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﺩﺍﺭﻭﻳﮋ ، ۱۳۵۷ .
* ﻣﻨﺎﻇﺮ ﺯﺍﺩﺑﻮﻣﻰ . ﺳﻮﺋﺪ : ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﻧﺴﺘﺮﻥ ، ۱۳۶۷.
* ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺷﻌﺮ . ﺁﻟﻤﺎﻥ : ﻧﻮﻳﺪ ، ۱۳۶۸ .
* ﺧﺸﺖ ﻭ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ. (جلد اول.نایاب) ﻛﺘﺎﺏ ﺍﺭﺯﺍﻥ. ﺳﻮﺋﺪ. ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ۱۳۷۶. ﺑﻴﻮﮔﺮﺍﻓﻰ
* ﻫﺴﺘﻰﺷﻨﺎﺳﻰِ ﺷﻌﺮ. انتشارات قصیده سرا. تهران. بهار ١٣٨١ . ﮔﻔﺘﻤﺎﻥ ﻫﺎﻯ ﺗﺌﻮﺭﻳﻚ ﺷﻌﺮ.
* خشت و خاکستر.آلمان. نشر هومن. پائیز ۱۳۸۰

* باد در تنبان، به از باد در میدان! (طنز). انتشارات هومن. آلمان. سال ٢٠٠٣

* ادبیات واروتیسم. آلمان. نشر هومن. بهار ۱۳۸۱

* دشنه و نوشدارو(بررسی آثار مانی). انتشارات هومن. زمستان ٢٠٠٥. آلمان

* معجزه در اشارت انگشت. گفتگوهائی با مانی. انتشارات هومن. زمستان ٢٠٠٥. آلمان

* زیر پوست ابدیت. یک داستان بلند. ١٤٨ صفحه. انتشارات هومن. سال   ٢٠٠٥

* فریدون فرخزاد، خنیاگر خونین. سال ٢٠٠٥. انتشارات هومن. آلمان.

ﺑﺮﺍﻯﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﻭ ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﺎﻥ:

* ﮔﺮﮒ ﺧﺴﺘﻪ ( ﻧﻤﺎﻳﺸﻨﺎﻣﻪً ﻣﻨﻈﻮﻡ) . ﺗﻬﺮﺍﻥ: ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﺍﻟﻬﺎﻡ ، ۱۳۵۷ . ﭼﺎﭖ ﺩﻭﻡ : ﺳﻮﺋﺪ ، ﻧﺴﺘﺮﻥ ، ۱۳۶۷ .ﭼﺎﭖﺳﻮﻡ:ﺭﻧﮕﻴﻦﻛﻤﺎﻥ.ﺍﻣﺮﻳﻜﺎ
* ﺑﺮﻭﻳﻢ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺑﭽﻴﻨﻴﻢ . ﺗﻬﺮﺍﻥ : ﺍﻟﻬﺎﻡ ، ۱۳۵۷.
* ﻗﺼﻪً ﻋﻤﻪ ﮔﻠﭽﻴﻦ ( ﺑﺎ ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﻛﺮﻳﻢ ﺯﺍﺩﻩ) . ﺗﻬﺮﺍﻥ : ﻛﺎﻧﻮﻥ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻓﻜﺮﻯ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﻭﻧﻮﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ، ۱۳۵۸.
* ﺧﺎﻟﻪ ﺑﺎﺭﻭﻥ ( ﺑﺎ ﻡ . ﻛﺮﻳﻢ ﺯﺍﺩﻩ ) ﺗﻬﺮﺍﻥ : ﺷﺮﻛﺖ ۴۸ ﻗﺼﻪ ، ۱۳۶۴.
* ﺍﻟﺎﻍ ﺯﻧﮕﻮﻟﻪ ﺩﺍﺭ ( ﺑﺎ ﻡ . ﻛﺮﻳﻢ ﺯﺍﺩﻩ) . ﺗﻬﺮﺍﻥ : ﺷﺮﻛﺖ ۴۸ ﻗﺼﻪ ، ۱۳۶۴.
* ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻬﺎﺭ . ﺁﻟﻤﺎﻥ : ﻧﻮﻳﺪ ، ۱۳۶۶.
* ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻬﺎﺭ ( ﺑﻪ ﺩﺍﻧﻤﺎﺭﻛﻰ) . ﺩﺍﻧﻤﺎﺭﻙ : ﺍُﺭﻧِﻨﺲ ﻓﻮﺭﻟﺎﮒ ، ۱۳۶۸
 * رنگین کمان. شعر برای کودکان. نشر اشاره. تهران. ۱۳۷۹. (ناشر، بدون مجوز از شاعر، این کتاب را با نام نیما لشکری به چاپ رسانده است!)

* چهار شنبه سوری. تهران. نشر اشاره.. بهار ۱۳۷۹ شعر برای کودکان. (ناشر، بدون مجوز از شاعر، این کتاب را با نام نیما لشکری به چاپ رسانده است!)

*  برف بازی شعر برای کودکان. نشر اشاره. تهران. ۱۳۷۹. (ناشر، بدون مجوز از شاعر، این کتاب را با نام نیما لشکری به چاپ رسانده است!)

 


July 19th, 2005


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان