بازگشت
مهــمــان
نصرت نصرت

اسیــر عشــقِ پیچــانت شــدم آهسـته آهســته

فــدای تیــر مــژگـــانت شدم آهسـته آهســــته

مکــن ترکــم ، کجـا رفتی عزیز و نازنین من؟

که غــرقِ موج چشمــانت شــدم آهسـته آهسـته

به ســـودای تو می مـــانم اگرچه خوب می دانم

نشــانِ تیـــرِ هجـــرانت شـــدم آهســته آهســته

ز جــورِ دشمنــان  تو،شب و روزم سیاه گشته

روانـــــه در بیــابــانت شــدم آهســـته آهســـته

نشـاط و شـادی و عشیم کجـا تکـرارخواهد شد

تبــاه از هجــر و حـرمــانت شدم آهسته آهسته

که بــرگِ عمرِ من گشته خزان ازدردِ تنهـائی

بـه دام عشــق نــالانــت شــدم آهســته آهســته

دوای قـلبِ بیمـارم فـقط وصـلِ تو خـواهد بود

بیـا " نصرت " که مهمانت شدم آهسته آهسته

 

اشکاشم - بدخشان

 

16-  جوزا -  1389


June 17th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان