بازگشت
التمــــاس
محمد عارف یوسفی محمد عارف یوسفی

نخست از همه فرا رسیدن ماه پر فیض و برکت رمضان شریف را برای تمام هموطنان عزیزم از صمیم قلب مبارکباد میگویم و آرزو میبرم که دامن رنج و مصیبت از سرزمین بلا کشیدهء ما برای همیش و همیش کوتاه گردد. آمین

 

 

مــــــژده بـرما کـــه رسید بـــازمـاهء انعام و سخا        

 مــاهء نعمت مـاهء وفـــرت مـاهء کثـــــــرت لقـــا

مـــاه فضل و رحمت و بخشش و احسـان و کـــرم      

   مـاهء پــاک رمضـان ایـــن مــاهء لطف کبـــریــا

مـاه مـــروت و سعا د ت مـاه نــــور و معـــــرفت        

 کــــرده ای بـر مـا عنـــایت مـاه پرهیـــز و تقـوا

از طفیــــل مــــاهء خجسته خــــداونـــــد بــزرگ       

  التجـــا دارم کــــه تــوفیـــق عبــــادت کـــن عطا

کــی توانــم شکر تـــو آرم بجـــا یـــا ذوالجــــلال       

  مـن سرا پـا مقــروض و مدیــون تو هستـم خـــدا

در بساطـــــم جز نــــــدامت کی تـرا دارم جــواب       

  من گناهکــــــــــــــا رم خودم دانم سزاوارم سزا

لیـک  بازهــــم صد هزار شکران بدرگاهت ز من     

    التمــــاس دارم خــــدایـــم بخشش و عفـــو تـــرا

دل به دنیـــــا داده ام وحرف شیطـــــان کــــرده ام       

  زین دو پیــــــوند خرابم گشته ام غــــــــرق گناه

من ضعیف و نـــــــاتوانم مملــو از نقص و عیوب      

   تـــــــو بزرگ و مهـــــربانی مکن عیبم بـــرملا

جـــــــــزبه درگاهت ندارم من امید  دیــــــــــگری        

 گــــــر تو میرانی ز خویشت پس به کی آرم پناه

از چه آزمــــــــــون گیـری ام یا خـــــدای مهربان      

   خود تــــــودانی ناتوانم پس مــــــــکن رسوا مرا

نــــــــی به میــلم آمــدم مـن نی به میــل خـود روم       

  رفت و برگشت دست توهست امتحان از ما چرا

پس مگــــــیراعمـــــال منــرا امتحــان بنــــده گــی    

     بنــده ای رسوای تـو ام یا خــــدا(ج) بخشا مــرا

لطف تـــــو بر بنده گانت بیشتر از افـــــزون بــود      

   رحمت تــو بر مخــــــلوقت بیدریغ بی انتـــــــها

بــــوده است احسان تـــــو شامــل حـــــال همــــــه       

  ميـــــكني رحــــم بـر همه بــا با خـدا و بی خـدا

هست کـــــــــردی هر دو عالم بهر روی مصطفی    

     تــــو به حب آن حبیبت حشر کـــــن با او مــــرا

عضوعضوی مـن قصوراست من خطا کارم خطا        

 عفــو خــواهم بخش مـرا توخود به حـق مصطفا

يــــوسفي خواهد ز درگاهت خدا(ج) از جان و دل     

    كن شفيع اش تو محمد (ص) موقـع و روز جـزا

 

 

آمستردام

اول سپتمبر

2008

 

بت دوستی

 

روزی کــه مــن و جـانـان بـا هــم آشنـــا گشتیــم

از عشق و محبت هــا سرشار ز و فــــا گشتیــم

بــا عــــاشقـــــی و الفت پیـــوستیــــم و آمیختیــم

از بستگی عــا لـــــــم رستیـــم و رهـــا گشتیــم

گویند که بلا هست عشق، لیک ما ز دل وازجان

در دام بــــــــــلا رفتیم فـــارغ ز بـــــلا گشتیــم

بــر یک نظــر بسنده کـــردیم چی دیــداری واه

در عشق و فــــرو رفتیـــم مفتون_حیـــا گشتیــم

در شیفتگی و یـاری نــه او او مانـد، نـه مـن مـن

در دفتـــر عشق هـر دو یکجـا شده مـــا گشتیــم

فـلــــک به جبیــن ما به بهـــــــانهء تقــــد یــــــر

نوشت مفــــــارقت را محــروم ز  نگاه گشتیــم

او بـی مـن و مـن بـی او رفتیـــم رهء تنهـــایــــی

خـاطره هنــوز باقیست اگـــــر چـه سوا گشتیــم

همـــواره بدل مــانــد عشقی کـــه نیکـــو بــــاشد

ما چون دو بــت دوستـــی جـاوید و بقــا گشتیــم

 

آمستردام

هفتم سپتمبر 2008

 

 


September 7th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان