بازگشت
بهار
مولانا عبدالکبیر فرخاری مولانا عبدالکبیر فرخاری

به استقبال از شعر پر مضمون استاد فضل الحق (فضل) عارف کم نظیر:

 

 

در بهـار آهـنگ نـو شـور هـزار آیـد بـگـوش

نغـمه ی  بـلـبل ز  سـاز  آبـشار آیـد  بـگـوش

از زبان سـوسن آرد (فضل حق) عرف مسیح

هـمت شمشیر حـق از( فضل)  یار آیـد بگـوش

مـیدهـد مشک  بهـار آهنگ  نظـمش در دمـاغ

قـلقـل  مـیـنا  ز شعـر   آبـدار    آیـد   بـگـوش

مـیـبـرد  بـر چـرخ   احـساس  بـلـند   زنـدگـی

نـظـم مـوزون  از حـریـم کـردگـار آیـد بـگـوش

عـالـم پـیـری بـمـا  بـخـشـیـده  نـقـش نـو جـوان

قـدرت نـسل نـویـن از  روزگـار  آیـد  بـگـوش

 

مشک مـیریـزد زنـاف سـنبل و گـل  در چـمن

زان حدیـث آهـو ی  دشـت  تـتار آیـد  بـگـوش

صـوفـی  نا   آشـنا  از  رمـز  و  راز  بنـدگـی

حرف و مـضمون کـلامـش نا بـکـار آیـد بگـوش

از  هـمایـون  گـلـبن   نـوروز  مـیگویـم  سخـن

رشـته ی مـرجـان رنـگـیـن گـوشـوا آیـد بـگوش

بـی  بـهـاری  کـشورم  را  داد  در   کـام  عـدو

نـالـه هـای بـیـوه زن در شـام تـار آیـد  بـگـوش

خون ما را ریخت یک همسایه ی ظلمت سرشت

حـرف نا مـیمـون جـغـد از قـعـر غـارآید بگوش

مـی شـود  مـطرود  دوران  از حـریم  روزگـار

لـطـف حـق از آستـیـن  روزگـار  آیـد  بـگـوش

بـسکه ویـران اسـت مـیهـن در دل آبـاد  زمـیـن

هر طرف غوغا ز سنگ و شوره زار آید بگوش

طالب از ظلمت سرشتی می کشد خورد و بزرگ

از بـن مـحـراب  مـسجـد  انـفـجـار  آیـد  بگـوش

خـواهی گـر یابـی حقیقت روشـن از مـهر منـیـر

شعر "فرخاری" چو روز آینه دار آیـد بگـوش

 ونکوور کانادا

 


March 25th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان