بازگشت
مـــو ج شــرار
از عزیزه عنایت از عزیزه عنایت

ای رهیان  صلــح و طـــن در د یــار ما

 

عزم شما ست  صلح و  صفـا  افتخـار ما

 

هر لحظه از حضور شما در میان  ملــک

 

دشمن به لر زه است چوموج شرار مــــا

 

مزدور و اجنبی که بــــــود بـــیگمان اد و

 

تخــــم نــــفا ق بـــذر کنــد در دیـــــار ما

 

ای همو طن بیا که کنون دســــت هم دهیـم

 

وحدت ضــرورت است برای قـــرار مــا

 

با ا تــــفا ق قا مــــت دشمـــن تواند خمیــــد

 

خاری ز با هـمی,  نـــرو یــد کنـــار مـــا

 

بنویس ( عزیزه ) کین همه و حدت ضرورت است

 

چون کــــوه شـو د زصلــح و صفــا اعتبــــار مــــا

 

 

18/1/2008

شهر تیلبرخ  ها لند

 

 

 

 

 

 

از عزیزه عنا یت

 

 

**   کود ک مهــــا جر افغا ن **

 

 

الا ای کــودک مـعصــــوم افــغان                 مهاجر گشته ئی در ملک ایـــران

 

ترا از مــرز بیـرون می فرستنــد                 در این ایــام سرمای زمستــــــا ن

 

بدون جا مــه ء گرم و مســـا عـــد                 بلرزی از خنک چون بید, لرزا ن

 

زدند آتش بـــه بـا غ و آشیا نـــــت                 که گلهای امیدت شد پریشــــــــا ن

 

شـــدی آواره و دو ر از دیــــار ت                کشید ی هر نفـــس رنج فـــرا وا ن

 

فســــرده چهــره ء گلگو نه ء تــــو                هــوای سرد و خفتن ها ی بی نـا ن

 

دلم پـــــر خون شده از حا ل زارت                 که هستی  پا بر هنــه در زمســا ن

 

پدر از تـــو جدا شد مادرت کـــــو ؟                که میبینی به هر سو زار و حیرا ن

 

زرنج تــــو  کـــنون رنجــــور گشتم               بگر یم از برایـت  دل پریشـــــــا ن

 

زآهت  بــنگرد  ظا لم  ســــــزا یــش              دهـــد روزی برایـش چرخ  دورا ن

 

(عزیزه) کــی بــو د, تـا اهـــــل مهیــن

 

رها  یا بنــد  از این غم های ســـــوزان

 

 

15/1/2008

 

شهر تیلبــرخ  ها لند

 

 

 

 

 

 

 


January 21st, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان