بازگشت
ا ي ز ن
محمـد ا صـغـر( عـبا دي ) محمـد ا صـغـر( عـبا دي )

 

        ا ي زن ســلا م بـنــا م تووهـــم مـقــا م تو   

        گویـم  سـلا م بـه تو وبا زهــم سـلا م به تو     

        آ نمرد ما نکه ا زسرِکـبرهـیچگه ی نگـفت  

        عـلـیک ســلا م کـس بگـفتــــــا ســلا م  بتو    

        آ نا نکه را م نگـشته به کـس ا زسرِشـرا ر   

         بی چـون وبی چــرا مطـیع ا نــد ورا م تو    

        ا ززند گی بهـره گرفـت مرد ، آ ن زمـا ن     

         که سا خـت یکی ،مرام خود ش با مرام تو         

         مـسلـــم را تـوئي بـه تـن مــثـل جــا مه ي     

         هـــند وکـه میـکـند همیــش ، را م را م تو   

         ا ي بس کسا نکه وا م نکـرد ه زکس بعمر      

         د ا نـنـــد عــمروزنـد گـیئ خـود ، وا م تو     

         صد ها هزا رپُخـته ي روزگا ربه آ شکا ر    

         ا قـرارکرد ه ا ند که خـا م ا نـد ، خـا م تو           

         با ید که گفت شکرو                              

         عبا د ي کن خلاصه کلا مرا به زن بگو      

         بـقـــا وهــــم د وا م بــشر، ا زد و ا م تو      

       

        

             

                


March 2nd, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان