بازگشت
درجوش نوبهاران
مولانا عبدالکبیر فرخاری مولانا عبدالکبیر فرخاری

کانادا ونکوور

 

به استقبال از این مطلع:

 

ای آبی دوچشمت هفت آسمان دیگر                  خندیده درنگاهت رنگین کمان دیگر

 

که شاعر گرانمایه اش را نمیشناسم ودر آوازگیرای محترم جاویدشریف شنیده ام.

 

 

 

درجوش نوبهـــــــــــاران آمد خزان دیــــــــگر          تا آسمان بلنداست شوروفغـــــــان دیــــــــــــگر

ازجنگ دشت ودامن چون گور تنگ و تاریک           ازحفره نیست برتر اینجا مکـــــــان دیـــــــــگر

هر لحظه سنگ بارد برفـــــــــــــرق مستمندان           هرروزغرقه درخون پیروجــــــوان دیــــــــگر

پشتون و ترک و تاجـــــک، نبود درست باشیم            چون دیو دشنه بردست هریک بجان دیــــــــگر

ای قوم بی سرانجام ماراچه شد که دایـــــــــــم            چون سگ بهم درآویز براستــــــخوان دیــــــگر

مستاصل است افغان درتنگنای گیتـــــــــــــــی            زین قوم اگربیاید مـــاراشبـــــــــان دیـــــــــــگر

آزرم آنکه دارد دیـــــــــــــد فرازو پســـــــــتی           هرروز جنگ و دعوی چون جاهلان دیـــــــــگر

ازفرط ظلمت شــــــــب بگریختم ز مــــــــیهن            درباغ دیـــــــگرانم ســــــــــــرو روان دیــــــگر

ازنام دین وایمان یاغــــــــــیرت ازجهـــــــالت             باید درد به خنجر پشتــــــــــون پتان دیـــــــــگر

باری زخود بپرسید کــــــــافرکی آفریدســـــت             جزذات پاک بیچون نبــــــــــود بیان دیــــــــــگر

بررغم اقتضای تدبیر یــــــــــــکه تـــــــــازش             گیرم به جان کافرتیروکمـــــــــــــان دیــــــــــگر

ای مایۀ خرافات یکـــــــبار چــــــــــــشم بکشا             تادرمحیط روشن بینی جــــــــهان دیـــــــــــــگر

دینی که قطع گردن، داند روابه شمشیـــــــــــر             جرم است وکفر مطلق میگو ددان دیـــــــــــــگر

ورآدمی نسنجد امردرســــــــــت و زشتـــــــی              فرقی نمیتوان دید با خرچـــــــــران دیــــــــــگر

زین چرخ سفله پرور بایـــــد گریخت چون تیر             طرح دیگر برآنداز برکهکــــــشان دیـــــــــــگر

گرخود بهم نجوشیم چون دژ سربه گـــــــردون            غمخوار ما نگردد گاهی کســــــــان دیــــــــــگر

تاباز چاره سازی درد ســـــــــتمکشانـــــــــــرا            ای حزب نازنینم میخورتکـــــــــان دیــــــــــــگر

 

(فرخاری) درغریبی دارد سری پرازدرد

هرشام تا سحرگه چشمش بنان دیــــــــگر


December 29th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان