بازگشت
کور که نیستی....
انجيلاپگاهي انجيلاپگاهي

کور که نیستی میبینی همه سوختنم

تو چه آوردی بجز آتش و خون در وطنم

به چه سوگ ِ بنشاندی  تو خراسانزمین

توته و پارچه کردی خطه ِِ زرینـــتنم

توپیامی ز خشونت ز تهاجم ، تاراج

مرگ برتو که همه تیغی و زخمی بدنم

اژدهایی ز جهنم که هزاران سر ِ تو

 رسته بر دوش ضحاکان ِ در عصر ِ که منم

عصر آوارگیی گل عصر تحریم ِ صدا

 عصر کشتار ِ کبوتر ، عصر سوگ سخنم

ازتو اعدام حقیقت از تو تکرار ستم

تو سر آغاز مصیبت شدی مهد کهنم

کور که نیستی میبینی همه سوختنم.....

 

فرانکفورت 11جنوری 2009


January 14th, 2009


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان