زن افغان
صالحه وهاب واصل صالحه وهاب واصل


ای که تابنده تر از ماه درخشان شدی ای زن
 
قد بر افراشتی و گوهر و مر جان شدی ای زن
 
 
بِشـکســـتند نه
بشـــگفته شـــاخت چو بن
گـــل
 
کودکی بیش نبودی که زن خان شدی ای زن
 
تو که خود خالق مردی به جهــــان بعد خداوند
 
خَم شدی, بنده شدی , گوش به فرمان شدی ای زن
 
بَت گرفتــــــــند ترا در
بـــــــدل
جرم برادر
 
زآتش ظلم و ستم سوختی بریان شدی
ای زن
 
تا که زیبنده شود
بستر شاهی ز وجودت
 
با زر و زور رواننـــدۀ کاخـــان شدی ای
زن
 
تو کـــه با
امر خدا دیده
بدنیـــــــا بگشودی
 
زنده در گور به امر و نهی مردان شــدی ای زن
 
ای که از حسن و جمال تو جهــان رنگ گرفتست
 
زجر تیزاب به رخ برده چه داغـان شدی ای زن
 
تــــا رمق بود ترا
زرۀ بیشــت نشـــــمردنـد
 
مُردی و نا مور و شهرۀ دوران شــدی ای زن
 
هر قــــــدر مینــــگرم بوده ئی در بــــند اســـارت
 
روز ها با غم خود دسـت و گریبان
بودی ای زن
 
ای زن, ای خواهر و ای مـــادر و معشوق و مُعلم
 
عشق گشتی و به خون و رگ هر جان شــدی ای زن
 
 
 
گریه می گـــــیردم آخـــر که چرا در همه
عمــــرت
 
بی نصیب از حق آذادی ئی انســــان
شـــدی ای زن
 
لذت
عشـــق تو « واهِــب » بِخرد
در بدل جان
 
زآنکه در سینۀ او حسرت و ارمان شدی
ای زن
 
 
 
25- 11-2008 هالند
 
 
 
 
 
 
سرمۀ گلو
 
 
هرسو خزان
بینی به گلــــشن بهار
کو
 
رفــت
آبروی باغ و چمن آبشـا ر کو
 
امروز خواب غفلت بــتست چشــم ما
 
جزء از ستاره دیدۀ شـــــب زنده دار کو
 
شرمنده ا ز بلندی فریاد خود شـدم
 
غضب عنان نالۀ بی اختــــیا ر
کو
 
فقدان علم تا
چه زمان سرمۀ گلوســـت
 
خواهم فغان بلند کنم کوهســـار کو
 
خون بهار از رگ گل موج میزند
 
ای داغ شــوق
سیر چمن , لاله زا ر کو
 
عمریســـت طبع
شاد روانم گرفته اســت
 
 
 
«واهِب» کو
خلوتی وکو همراز و یار کو
 
 

هالند--فنلو
 
25-07-2008


July 6th, 2009


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان