خورشید عشق
محمدالله نصرت محمدالله نصرت

تــــا بنـــدِ عـاشقــانه به پــا مــی کــنی مــرا

در زیــرِ بــارِغـصـه رهــا مـی کــنی  مــرا

در چــــشــمِ آرزوی دلــم خـانــه مـــی کــنی

بــا واژه هــای تلـــخ صـــدا مــی کــنی مـرا

درحــلقـــه هــــای چـشم بـه دارم زنــی مدام

انــدر حـضـــورِ خـلق فنــا مــی کـــنی مــرا

در چـــشـــم آتشـــیــنِ تـو جــا مـی کـنم ولی

چـون قـطـــره هـای اشـک جـدا می کنی مرا

بــا خــود مــرا بـه یک سفــرِ دور مـی بـری

در نیــمــه هـــای راه رهــــا مـی کـــنی مـرا

خورشید عشقِ مــی شـوم و بــا غروب هجـر

مـــدغـم بـه درد و رنــج و بـلا مـی کـنی مرا

پـــروانـــه گــشتــم و به هــوای تــو سـوخـتم

دیگـــر به رسم خـویش چـه هــا می کنی مرا؟

کـــردی شـهــیـد تـیرِ نگـــاه بــاز " نصرتت"

دایــم بــه یــک بهــانه فــــدا مـــی کـــنی مـرا

اشکاشم  -  بدخشان

16 /  می /  2010

 


May 23rd, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان