بازگشت
نبض گیتی
فرخاری فرخاری

 

(( زندگی محروم تکرار است و بس             چون شرر این جلوه یکبار است وبس))

نبض گیتی می تپد شام و سحر               هر که را زان ارج و مقدار است وبس

تا بیا ساید دران صاحب  روان                طفل خلقت راچو گهوار است و بس

در خم و پیچ جهان   پر فسون                درس روز آیین پیکار است و بس

عشق می ورزد به میهن فکرتم                درشراین خون فرخار است و بس

صوفی گرنوشد زمینای میم                 تا ابد از خواب بیدار است و بس

روز روشن  از چه میترسی زمهر               کار دزدان در شب تار است و بس

خوردوخواب وجنگ ودعوی وستیز             درک ما از چرخ دوار است و بس

قلب مسکین ویتیم وبیوه   زن               در دهان گژدم و مار است و بس

زد  به پایم تیشه ارباب   ستم               درگلویم پنجه ی خار است و بس

دزد حاکم ننگ روزو  روزگار               فقر کشور سوء رفتار است و بس

قهقرا رفتن ز سیر    کاروان                بینش اصحاب دستار است و بس

درجدال حق و باطل  ای دریغ                حق زبون تار زنار استو بس

حق پرستان را گنه منصور وار              سربه پای حلقه ی دار است و بس

حاصل فکرتو طالب در وطن              فقر و رنج و چشم خونبار است و بس

تا (عزیزی) سرکشد بیرون زخواب              خشک و تر تسلیم بازار است و بس

می رسی(فرخاری)در کاخ فلک

اسپ فکرت خینگ رهوار است و بس

 

نوت: بیت نخست شعر که بنای قصیده روی آن قرار دارد، از ابوالمعانی (بیدل) است که جنجال برانگیز نگردد.

 


July 5th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان