درویش هنر پرور
مولانا عبدالکبیر فرخاری مولانا عبدالکبیر فرخاری

ونکوور کانادا

اگیست سوم 2011

 

 

غـنی برخویش مینازد که جـام زر زجـم دارد    سر رفعت به گـردون  نزد ارباب  حشم دارد

رزنج دیگران لبریز دارد کیسه چون  قارون    شب راحـت در آغـوش پـری پیکر سنم  دارد

رود بر خواب ا شب تا سح در بست سنجاب   چه  پروایش  دل همسایه  گر سیلاب  غم دارد

بدرویش  هنر پـرور بـنازم  کز سـر غـیرت     نسایـد سر بپیش کـس که مـال بیش و کم دارد

برنـج دست خـود  بالـد  که یابد  لقمه ی نانی    نـگویـد   در دل  شـب حـاتم  طـایی کـرم دارد

مقام فقر میگوید  حلال است هر حرام  اینجا    گـناهـی  کـی شـکار آهــوی  بیت الحرم  دارد

رود شبـنم ببام کاخ  کیهان هر سحـر گاهی     بگیرد دربغـل خـورشید تا یک قـطـره نـم دارد

ز جمع نفـی و اثـبات است کنه زند گانی ها      سـر باطـل  زنند آخـر به  ژوبینی دو  دم دارد

ندارد حـرف بـی معـنی به بازار ادب راهی     سخـن هـنگام  شـادابی  نـوای  زیر و بـم دارد

کلام  آبستن طـفـل  حقـیقت  میشود  روزی     سخنورچون صدف مضمون گوهردرشکم دارد

 

سزاوار است" فرخاری" ببالی از سر افرازی

کله بشکن  که  اهل  دل ترا  گر محترم   دارد

 

 

 

 


August 5th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان