بازگشت
خون و آتش
جلال پیروز جلال پیروز

این چه ویرانیست که در تخم بشر میبینم            حال انسان را همه   چون دور حجر میبینم

مادران و پدران همه در جنگ خود اند              دختران و پسرانرا  یکی در بام دیگر میبینم

آدمان  سرگیچه وگمگشته  زفرهنگ شدند          آفتابرا  چه عجب شد  که در قوس قمر میبینم

خلق عصیانگر ما  غرقه درغربت و فقر           در دو راهیی زمان  همه بی کله و سر میبینم

هریک از جنس بشر خصلت ثابت دارد             مر  درینعصرسیاه - (مرد) راجنس دیگر میبینم

میان زن ومرد  لقب مردانگی  صفت است         مرد نا مرد  همه جا   چون  مار دوسر میبینم

عصر ماتم کده را بین  چه  دردناک شده            خون و آتش  هردو   درآسمان سحر میبینم

کودکان  قد و نیمقد   زرد   برنگ  پاییز              فقیرکلبهء  انسانبین - بی شیشه و در میبینم

صاحب نظران هرآن درسوگ هجروطنند             جلو  این قافله را  محدود  در دم خر میبینم

بنام دین و مذهب – فرق رنگ جلدو پوست           بینوایان  وطن را همه د رگرداب سفرمیبینم

ظالمان  دشنه بدست  همچون جلادان  اجل            در تباهیی  مخلوق خدا -  تاج به سر میبینم

بشر-  ارنکند  ترک  زشر  تا  روز خد ا

روز محشر همه گان در دام خطر میبینم

    24-06-2002 ج – پ- س.()به سایتهای مشعل وخاوران داده شد


October 15th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان