آید همی
زبیر واعظی زبیر واعظی

 

تـــا که یاد از طالبـان اید همی              لرزه‌ ای در جسم و جان آید همی

آن هیولا با پلشتـــــی های او               پیش چشــم مــن عیـــان آید همی

مقــــدم این طالب غدار و دون              واژگــــون انـدر جهـــان آید همی

وا به جـــــــان ملت غمدیده باز             دوره ی رنــج و فغــــان آید همی

طالـبان ابلیس و ما بیچاره ایم             فتنـــــه از ابلیـــسیـــــــان آید همی

آب رفته باز می‌آید به جـــوی               دیو و دد، خیــــل زغــان آید همی

چرس گردد وافر و تریاک هم              داره ی قاچـــــاق چیــــان آید همی

دشمنا ن بی حس این مملـکت              از قطــــر با عـز و شـــان آید همی

ای زن افغان چه میسازی که باز           با شـــلاق این کرگســــان آید همی

بعد هر تاریـــکی آید روشنـــی              لیک بر عـکسش چســان آید همی

گر رسد دستش نمی‌مـــاند دگر           هر چــــه گل در گلســـــتان آید همی

با ورود این فلاکت های دهــــر             وحشتــــــی در آستــــــان آید همی

ای وطنـداران به فریادم رســـید           کـــــاین  بلا از آسمـــــــان آید همی

بر سر این مــلت زار و فقیــــر              من ندانم کاین چــــــنان آید همی

ای خدا رحمی به حال ما،که باز              عهـد و عصـر وحشیـان آید همی

مردم افغان به ملک خویش باز             دربدر ، بـــی آشیـــــــــان آید همی

در فراق شــــخص با درد وطن              واعــظی اشــــکش روان آید همی

 

 


February 15th, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان