انتهای زندگی
محمدالله نصرت محمدالله نصرت

 

آخــر ز درد و رنـجِ تو من پــیـــــر می شوم

وز تعــنه هـای هـرکسی دلگــــــیر می شوم

مـن خـود اسـیر راۀ غـم انگـــــــیز زنده گی

آخـر به چـنگِ دشمنِ تـو گــــــــیر می شوم

گـــر مـن بــرای رفــــتنِ تـو نـــــاله هـا کنم

با تار تـاری زلفـــــی تو زنجـیــــر می شوم

بـارِ دیگـر به یادِ تو قـــربـان شـوم چه بـاک

آتــش به زیـرِ کـوره ی تقـــدیـــــر می شـوم

گـر می نهـــــند به پــــــای دلم حلـقــۀ ز دار

در پــــای دار بســـته ی تـدبیــــــر می شوم

  از گــیر و دار و چال رقیبـــان بکـــن حــذر

روزی دیگــــر نشـــانۀ ایــن تیـــر می شوم

در انتـهـــــای زنـدگــــی گشتـــم اسیر عشــق

رفـــــتی و در قبـــالِ تـــــو تفسیـــر می شوم

" نصــرت " خموش گـــشتی زآفـت ین زمان

مجــنون صفــت مـــرده و تکسیــــر می شوم

اشکاشم  -  بدخشان

7 / حوت / 1388


April 13th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان