بار دیگر رسید فصل خزان
عبدالو کیل کوچی عبدالو کیل کوچی

باز  آمد  هوای    پا  ئیز ی     بار  دیگر  وزید   باد   خزان

باز زد خیمه ابر ها ی سیاه     زیر چرخ   کبود   در   میزان

باز  فصل غبار  تیر   مهی     سایه   افگند  بر گل و بوستان

فصل سرماه وتیره روزیها      فصل  رنج  و مصیبت  دهقان

فصل  کو چیدن پر ستو ها      دوره   جا بجایی   یی  زاغان

خو شه  نسترن  چپاول شد      گیسوی   یا سمن بدست زغان

برگ گل زرد زاروپرپرشد      بلبل از هجر غنچه شد  بفغان

دا من لاله  پاره  شد از غم      چشم  نرگس به ماتم   وگریان

برگ تاراج باد وتو فان شد      خوشه عریان شد به تا  کستان

چمن وباغ وآشیانه بسوخت      بال شهپر شکسته شد مر غان

منهدمگشت شاخ داردرخت      از شمال  مهیب و از تو  فان

گژدم مار موروزاغ وزغن      بچمن ریخت همچوخار خسان

گم شوید ای خزان غارتگر      ای غم  بد سگال وبد   کیشان

ایخزان جایتوبگلشن نیست       جای تونیست در  نگار  ستان

دشت صحرازفرط غارت تو     خشک گردیدخاره شد  یکسان

قا  سد  دوزخ    زمستانی        دشمن   غنچه  قا تل   ریحان

کار تو دایما جدا سازیست        چون منافق به شیوه   شیطان

غمبباری جدا کنی بروبرگ      عار دارد   چمن ازین  باران

ایخزان ارمغان تومرگست        مرگ چبود  به  دیده  گرگان

اندرانوادیی که گرگا نست        وای   بر جان رمه  و چوپان

گرگ رمه گرگ داردرخت      نه بصورت دراصلگرگ ددان

سردوسرماخشک افسردست     تا تو باشی به هرکجای  جهان

تو  که  بر ماتم چمن خندی      به  غم  تو شود  همه   شادان

من  بهاران سبز وبار ورم       زنده ام همچو رز به تا بستان

روشنازچشمه هایخورشیدم       چون شودروز،شب رودزمیان

میشوی گم،من میشوم آغاز      هست  آغاز  من   ترا   پا یان

 


October 30th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان