بازگشت
برسریر عرش معلا
معظم معظم " روستا "

به اقتفاء شعر فرخی یزدی

شب چو دربستم ومست از می نابش کردم

ماه اگر حلقه بدر گــوفت جوابـــش کـــردم

 

آقای معظم روستا جواب طلب است

 

دوش وقــــت سحــری یــاد جنـــابش کــردم

غرق صد بوسه در آن لحظه رکابش کــردم

نفسِ عصیـــانگـــرما ذوق گنــاه داشت بسی

گـــفته لاَحــول ولا زود بخـــوابــش کــــردم

دل سودا زده اکسیـــرمحـــبت مــی خـواست

آتــــش عشـــــق بدو داده کبــــــابش کــــردم

مدعــــی خواست کزین دایره بیـــرون کشدم

عذرگفتـــم می و مســـتی و مجابــش کـــردم

درخـــرابـــات مغـــان ســاقی مهـــروی ازل

جـــرعه ی داد که نوش همچو شرابش کردم

آنچنـــان جــرعه کـه یغمــاگــرعقل و دین شد

آفــــرین بــرقـــدح وبــــر مــــی نـابش کـردم

طـــاهرفکــــردرآن لحظه گـــذشت ازملــکوت

سیر درسـد ره و درلــــوح و نقــــابش کـــردم

خـــواستـــــم نــام دو کــــس را به اشـارت قلم

بعدازآن چشم سوی عرش و حجــــابش کردم

دیـــدم آنجــــاهمــــه ازنــــــور ولایت روشن

رمـــزآن یــــافتـــم و زود جـــــوابش کــــردم

یــــک الف ازقــــد ویـــک هـــــه زخـال هندو

لام از هـــــردو لب لعـــــل مــــذابش کــــردم

از الف نـــــام عــــلی آمــــد وز هــه و دولام

یـــافتــــم نـــام محـــــمد(ص) که کتابش کردم

اظهــــرالشـــمس بود مظهـــــر اســـرار علـی

مدعی گــــــرنکــــند فهــــم عتــــابش کــــردم

شب معـــراج معــــلا به نبـــی گــــفت سخـــن

بعـــــداز آن نور خـــداوند خطــــابش کــــردم

 

شغنان   -  بدخشان


October 4th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان