بها ر آ مد . . .
حلیمه مهرپور   حلیمه مهرپور

        

              

بها ر آ مد ، و لی   گلها   نیا مد

پرستو ها  درین صحرا   نیا مد

گلستا ن را نگر خا لی ز، هر گل

نیا ید  از درختی  ، نا ی  بلبل

کجا شد دشت سبز و بوی با را ن

شمیم و شبنم و عطریِ بها را ن

چرا خورشید ا ز ما ، رو گرفته

فضا ی شهر را  ا ند و ه گرفته

کی آ تش زد گل و ریحا ن این با غ

کدام خنجر بد لها ما ند  ا ین دا غ

بهار ! ای لحظه های خوب و شیر ین

بهار !  ای را حتِ  د لها ی غمگین

نگر بر  سر زمینِ  سبزِ  د یر و ز

بده  سبزی به  زر دی های  امروز

بیا  قبر  جوا نا ن  لا له گو ن  کن

مزارِ  این  شهیدان  رنگ خو ن کن

بد ه  بر سی  خزا ن  ما  بها ر ی

گلِ شا د ی به هر دشت و کنا ر ی

بیا  گلخو شه ها ی مِهر  ا فشا ن

بد لها  آ فتا بِ   عشق   تا با ن

 

گل لا له ، گل لا له فرا وان       به هر دشت و به هر کنج خیا بان

گل سرخ وطن بوی دیگر داشت       بسوزه خا نما ن جنگ فروزان

                                                                      حلیمه مهر پور

 

 


March 20th, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان