د پسرلي باد
شاعر: عنایت الله پویان شاعر: عنایت الله پویان

 

پریږدئ  چې  دا  تورې  وریزې  ؤ ژاړي

پریږدئ چې خزان تیر شي، بهار جوړ شي

پریږدئ  د  نرګس  سترګې  خومارې  شي

پریږدئ په چمن  کې  لاله زار  جوړ  شي

*****

پریږدئ  په  پامیر  کې  واورې ویلې شی

مست   څپان ، څپان   شي   د   آمو   دریا

پریږدئ  چې  ګلرنګې   په  ګل   ؤ ګرځي

ؤ  خاندي   بیدیا   کې   په    خندا ،  خندا

****

پریږدئ    د   زرکوړو    ګلالي   بچي

والوزي   په   غرونو    ګړنګو   باندې

پریږدئ  د  باران څاڅګي را ښکته شي

تويې  شي  د  غرونو   په  شیلو   باندې

****

پريږدئ   د   کوچۍ  ناوکۍ   واچوي

پړي   په  بارونو ،   په    اوښانو   کې

خدایه!  له  حکمت   نه  دې   جاریږمه

څومره ښایست پروت دی په کوچانو کې

*****

څانګه   د   ریدي  دې  هرکلی   کوي

اې  د  پسرلي   باده   را   رسیږه   ته

ما   د   رڼا ګانو  کور    ته    ؤ   بوله

اې   مسیح   رازه   مه    ودریږه   ته

*****

زه  له  ترګمو  نه  را   وتلای   یم

ما  د   مشالونو    لور  ته  ؤ  بوله

ما  د  ژمي  واورې  تیرې کړې  دي

ما  د  بورا ګانو  کور ته  ؤ  بوله

ګل راته  ښایسته  د  نوبهار  را وړه

کر راته  د  ګل  ؤکړه، ګلزار را وړه

 


May 1st, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان