در نیمه شب
اناهیتا محبوب اناهیتا محبوب

نیمه شب  با غم  حکایت  باز   کرد

نکته  ها  برچید  که شعر  آغاز   کرد

دل   ز زخم اش  خون  یاقوت میچشید

چهره  اش  هردم  به  تابوت   میکشید

آرزو ها   هر    قدم   خشکیده     بود

از  جهان  هریک  امید   ببریده    بود

رنگ    مایوس اش خزان را هیچ کرد

باد   به   زلفان اش   وزید   پیچ   کرد

هر نفس   در سینه   اش  پر یاس  بود

عکس  وی در چهره  چون  پرداس  بود

اشک     هایش    مهره  میشد  زار  زار

یاد  میکرد  "محبوب"   اش   را بار  بار

 

 

وقت نوشتن:ساعت 10 شب

21/ اکتوبر  2012

افشار سیلو کابل افغانستان

 

 


December 23rd, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان