دوری از انسـانـیـت
عبدالودود فضلی عبدالودود فضلی

**************

 

تــرا لـیـاقـــتِ آن نـیـسـت تـا بخـــود بـالـی

مـیـانِ دامـنِ صحــرا چــو دانـــه ی گـالـی

بـه کـف نـیـامــده ازهـستی و بــه اغـفـالـی

بـه گـنـد کـرده ای چنگـال وگـنـد می پـالـی

جـبـیـن سـیـه شـده ازهــرخطی بـه ابطالـی

 

بـه دنگ ودُهـلِ زمانـه چه مست رقصیدی

هــرآنچـه پـیـش بـیـامـــد ورا پــرســتـیـدی

بـه حـرص وآزِجهان چـون اُجـاق تـفسیدی

ز آه ونـالــه ی غــم دیــدگــاه نـتــرسـیــدی

مگــرمـیــانِ گـنـاهـی عـظـیـــــم درجـالـی

 

بــه بـاده ای هــوَسَـت رفـت دیــن وایمانـت

چـوسیـلِ سـرکشی طـوفـان کـرد عصیانـت

فگـنـدی عـهـد و وفــا را بـه طـاقِ نسیانـت

نـمـوده جـامـه ی تـرفـنــد ومکــرپـنهـانــت

درون سیـاه وزبیـرون چـه پُـرخـط وخالـی

 

بـه غـیـرراغـبی ودوسـت پشـتِ پـا کـردی

بــه زنــدگــانـی او مــرگِ آشـنــــا کــردی

بـه خـود جـفا وبـه اوجـان وتـن فـدا کـردی

خـطـا نـمـوده و بـس کــارِنــا روا کـــردی

چـه بــد نـصیـبی وگفـتی کـه نـیک اقبـالـی

 

بـنــام آدمـی و درعـمــــــــل سِـبــاعِ  دَران

نه رمـه ازتـو بـه امـن ونه امنـیت بـه شبان

بـه کِلکِ قاصرِ"فضلی"کجاست تاب وتوان

کـه یک بیَک بـنگـارَد زهــرنـهـان وعـیـان

چـه گـویـم اینکـه عجـب گـریـه دارتمثـالـی

 


October 3rd, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان