سرو بلند مرامت
خدامراد فولادی خدامراد فولادی

 

به یاد فرزاد کمانگر
4 آذر 1389

• امروز، برنیامدی به بام این خانه
• و شبپره
• نام تو را کتمان کرده است.

• امروز هم
• باید تسلیت بنویسم
• به پیشانی روزگار سیاهم

• و طبل عزای شعر را
• باز به صدا در بیاورم.

• به گمان شان
• پاک کرده اند، نامت را
• از مضمون کتاب ها و روزنامه ها
• پیش از آن، که
• دفن کنند صدایت را
• در هیاهوی شبپره ها.

• کجا اما می توان پنهان کرد
• نام «فرزاد» را
که شعله اش رسوا نکند
• فکرهای آلوده به تاریکی را؟

در برابر پرچم نامت
• زانو می زنم
• و
• واژه واژه این شعر را
• چون برگ برگ شقایق پرپر
• به سرو بلند مرامت
• تقدیم می کنم.

پایان

February 10th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان