شیطانیِ آیینه ها
نورالله وثوق نورالله وثوق

.....
لبِ کانالِ
لبِ کانالِ اینان لال بادا
قدِ هرچه الف شان دال بادا
به حقِ مردمِ آیینه اندیش
سیاهی بی پر وبی بال بادا
...........
سریالِ سودا
زکانالِ هوس یاری مجویید
سوایِ پستیِ ساری مجویید
ا زین بازیگرِ سریالِ سودا
به جز نقشِ تبهکاری مجویید
.....
سرنای تریبون
درِ روی وریارا بازکردی

به ریش وپشمِ لشمت ناز کردی
نشستی پشتِ سرنای تریبون
چه بیجا نغمه را آغاز کردی
........
سردی ناساز 
زنای ناکسان آواز تاچند

سخن ازسردی ناساز تاچند
به رویِ مردمِ آغشته باعشق
درِ نفرت زهرسوباز تاچند
.........
اندامِ مذهب
به خود آ وببین رویِ خدارا
مکن شیطانیِ آیینه هارا
بریدی ازچه براندامِ مذهب 
لباسِ فتنه وکین وریارا

.......
داری یانداری
شده فکرِ سیاهِ تواجاری
که سازی فتنه را پیوسته جاری
مداری!! دادِ داور دار دارد 
نمی دانم خبر داری نداری؟ 
.................
فکرِ بی لجام
به خونِ مهربانی تشنه کامی
رفیقِ هرچه فکرِ بی لجامی
نگاهِ لحظه ها دارد اشارت
که درسِ کینه توزی را تمامی
.......
به هرچه بازی و....
مکن با فطرتِ اندیشه بازی
شوی بیچاره ازاین تیشه بازی
برآ رد بیخ عمرت رازریشه
به هرچه بازی وباریشه بازی
.........
فرشِ هوشم
به امیدی که می آری به جوشم

همی تازی به رویِ فرشِ هوشم
به دیدارِ خداوندِ محبت
که من خونِ هم آیین راننوشم
..........
غلامِ بی پدر
بگوازماغلامِ بی پدررا 
به پای هم مسوزان خشک وتررا

نمانده جان به جانِ سرزمینم
مزن آتش سر ازنو بوم وبررا
........
دخلِ ناجوانی
کنی حتی که خرجِ مار ومورم

زدخلِ ناجوانی دورِ دورم
محبت را به دستِ کم نگیرم
اگرچه سنگها چینی به گورم
...........

جمعه1389/8/21


November 13th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان