نسیم صبح
شاه فیضی  فیضی شاه فیضی فیضی

نـســیـم صــبـح بــه گـلـشــن دمِ وزیـده بـیـا

قـبـاء سـرخ عـروسـان،بـه تـن دریـده بـیــا

بـرو بـه حـجـلـۀ مـعـشوق و پرده را بردار

بــه قــصــرِ شـاۀ چـمـن انــدک،دویـده بـیـا

فــراش مـقـــدمِ نـیـک تـو ارغـوان گـشـتـه

بـه روی بــرگِ صنـوبـرقـدم کـشـیـده بـیـا

بـیا بـه مـنـزل خـضـرا وجوشِ نرگس بین

زبــاغ سـبـز طـبـیـعــت وفـا خـریـده بـیــا

بـنـفـشـه رسـتـه بـه مـانـندِ پـرداری، چمن

ز تـــارِ قـبـضــۀ سـنـبـل بـدلِ تـنـیـده بـیـا

ببــوس خــاکِ مـعـطـربـه احـتـرام سـمـن

بـه نـزد شـاۀ گـلـسـتـان کمـرخـمـیـده بـیـا

ز عطـر دامن"خیری" فضـای دنـیـای را

مثال معـجـر"عـیـسـی"نـفـس دمـیـده بـیـا

بیا به کـلـبـۀ صـد بـرگ و هـمـدم او شـو

زمان وعده و پیمـان به لـب رسـیـده بـیـا

برمـز بـرقـه و روپـوش نـسـتـرن بـردار

بـی پـاش مـحـرمِ کـافـور و آرمـیـده بـیـا

سری به خیمـۀ لـیـلـی مـیـان هـامـون زن

درونِ خــانــۀ مــجـروح و داغ دیـده بـیـا

به جام لالـۀ حمـرا شـرابِ مـیـگـون ریـز

به کامِ گلبـن صحـرا عـسـل چـکـیـده بـیـا

خبربه قمری خوش خـوان وعندلیـب آور

بـــرا،زلانــه بـبــاغ و چـمـن پـریـده بـیـا

بیا به مـعـبـد صـوفـی بـرای تعـظـیـم اش

ز لحنِ مرغ صباح،ذکـرحـق شـینـده بـیـا

بــروی بـرگِ شـقـایـق نـمـاز،بـهـتـرکـن

هـزار شـکـــر"الـهـی"ز دل کشـیـده بـیـا

گـذار"فـیضی" سرت درمیـانِ دستـۀ گل

بـرای حـرمــت وتـعـظـیـم آفـریـده بــیــا

اشکاشم   -   بدخشان

3 -  سرطان  - 1391


June 25th, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان