چشمه
سعید سلطانی طارمی سعید سلطانی طارمی

شعری از آواز های سرزمین نیمروز

شعر آواز های سرزمین نیمروز زمانی سروده شده که آمریکایی ها حمله به افغانستآن را آغاز کردند.

 به بهانه دهمین سال حمله به سرزمین بلا کشیده ما افغانستان این سروده بلند پیشکش می گردد.

گفت و گوی چشمه و دختر

1

 

·       چشمه:

·      دخترکابل!

·      سرد و تنها هستی

·      چشمهایت خیس اند

·      با سبویی خالی

·      سوی ما می آیی!

 

·      تشنگی ها یت را

·      دوست می دارم

·      اشکهایت را، نه

·      اشکهایت

·      شور و شفاف اند

·      یاد نفرین و نمک می افتم.

·      آب می خواهی؟

·      بردار.

 

·      دختر:

·      میهمان داریم.

 

·      چشمه: 

·      چه کسانی هستند؟

·      شهسواران جسوری که چگور دل شان  

·      زلف هایت را می خواند؟

·      یا،

·      خواستگاری از دور

·      که به نام تو جهان را می خواند؟

 

·      دختر:  

·      نه،

·      اجنبی هستند

·      شیشه ای رنگین در چشم

·      آتشی بران در دست

·      به زبان دیوان

·      آب می خواهند

·      چاه مان خشکیده.

 

·      من نمی دانم

·      از کجا می آیند

·      چه کسانی هستند:

·      مرگ در بازو

·      سرخ رو ، قرمز مو

·      آفتاب مغرب را مانند

·      همه را می سوزانند

·      اسب ها شان،

·      بوی دریا دارد

·      بوی دریایی دور.

 

·      چشمه:

·      آه دانستم

·      اهل یونان اند.

·      باد بی احساسی گفت:

·      «اسب اسکندر

·      سوی ما می آید

·      شیهه هایش

·      رود را می سوزاند!»

 

·      من هم اکنون می خشکم.

                

گفت و گوی چشمه و دختر

2

 

·       چشمه:

·      دختر کابل،

·      آمدی؟

 

·      منتظر بودم

·      می دانم،

·      سخت وحشی هستند

·      سیب پیری که سحرگه می سوخت

·      ماجرا را به زبانی موجز گفت:

·      «آمدند و کشتند

·      سوختند و بردند

 

·      در مسیرم دیدم.

·      که تمام تن خاک

·      بوی خونینی داشت.

 

·      چه کسانی هستند؟

·      از کجا می آیند؟

 

·      دختر:

·      تو نمی دانی که مغول هستند؟

·      از بیابان جهنم می آیند

·      هم نژادان عذاب

·      دست پرورده ی عزرائیل اند

·      کوه را می گریانند

·      شاد بودن را

·      تا عقوبت به عقب می رانند

·      از خدا نیز

·      جزیه می گیرند!

 

·      چشمه:

·      کاش می دانستند

·      ـ هر کسی باشند ـ

·      عاقبت می میرند.

 

گفت و گوی چشمه و دختر

3

 

·      چشمه:

·      دختر کابل را

·      باز گریان می بینم

·      نکند سایه ی آن گردوی پیر

·      پرده از راز تو برداشته است؟

 

·      جای غم نیست، بیا

·      آب هم ـ با همه ی خونسردی ـ

·      داغ چشمان تو بر دل دارد

 

·      آب می خواهی ؟

·      بردار!

 

·      دختر:

·      آب می خواهم

·      میهمان داریم.

 

·      چشمه: 

·      چه کسانی هستند؟

·      آشنا، دوست، غریب؟

 

·      دختر: 

·      نه،

·      اجنبی هستند

·      آزمند و بور

·      با تفنگ و نیرنگ

·      از دیاری دور

·      سوی ما آمده اند

·      خانه را دزدیدند

·      و برادرهایم را کشتند

·      بوی باروت و جهنم دارند.

 

·      چشمه:

·      آه،

·      دانستم

·      انگلیسی هستند

·      وارثان خلف اسکندر

·      غول دریا هستند.

·      آفتاب

·      دیرگاهی است که زندانی آنان است.

 

·      تاجر ادویه و انسان اند

·      به شکار آمده اند،

·      به شکار ارواح.

 

گفت و گوی چشمه و دختر

4

 

·      چشمه:

·      دختر کابل!

·      چشم هایت کو

·      چهره ات را

·      برقعی دزد به غارت برده

·      حیف آیینه که تنها مانده!

 

·      بی صدا می آیی

·      از چه رو می ترسی؟

 

·      تشنه هستی؟

·      آب می خواهی؟

·      بردار!

 

·      دختر: 

·      میهمانان عبوسی داریم

 

·      چشمه:

·      چه کسانی هستند؟

 

·      دختر:

·      عرب و افغان اند

·      تند و بد رفتار

·      سکه ای روی جبین

·      از خدا مؤمن تر!

·      زیر حیثیت آیات خدا می گریند

·      و خدا را

·      در دل ما به فلک می بندند!

 

·      هر چه در باغ خدا روییده

·      رنگ چشم آن ها ست

·      و جهان خلقت

·      کفر یا ایمان است

·      شکر یا شیطان است

·      دست ها شان خونین

·      توی مسجد می خوابند!

 

·      چشمه:

·      آه دانستم،

·      پسران لادن

·      سالکانی که شن توفان ها

·      چشم هاشان را دوخت

·      و به سوی ظلمت برد.

 

·      کاش می دانستند

·      که زمان

·      مادیانی است چموش

·      که به یک غفلت نابایسته

·      شهسواران را

·      زیر طوفان غبار برهوتی تاریک

·      به زمین می کوبد

·      و به سرمنزل خود می تازد!

 

گفت و گوی چشمه و دختر

5

 

·      چشمه:

·      دختر کابل!

·      دختر کابل!

 

·      باز هم گریانی

·      باز هم می ترسی.

 

·      کوزه ات را چه کسی دزدیده؟

·      دست هایت کو؟

·      دیرگاهی ست که سیبستان ها

·      دست هایت را می خوانند

·      آب می خواهی؟

 

·      دختر:

·      آری،

·      باز مهمان داریم

·      پسران لادن بودند

·      اینک از آن سوی دریای بزرگ

·      مردمانی می آیند

·      که نگاهی صامت

·      و دلی مبهم دارند

·      خانه ی ما را

·      مال خود می دانند

·      خانه ناامن تر از هروقت است

·      میهمانان

·      بر سر خانه ی ما می جنگند!

 

·      چشمه: 

·      چه کسانی هستند؟

·      نام شان چیست؟

 

·      دختر: 

·      من نمی دانم

·      شاید آن باد بداند چه کسانی هستند.

 

·      چشمه:

·      باد دیوانه نمی دانست.

·      سخنانی می گفت

·      که به هذیان می ماند.

·      گاه می گفت:

·      «از هوا می آیند

·      و زمین را می بلعند!»

 

·      گاه می گفت:

·      «از زمین می آیند

·      آسمان را می کوبند.»

 

·      گاه می گفت: «زمین

·      مثل یک سیب چروکیده فرو خواهد ریخت.

·      پسران حوا

·      در نمازی طولانی

·      صلح را قربانی خواهند کرد.»

 

 

·      گاه می گفت:

·      «چشمرنگین ها می آیند

·      و به ابعاد فضا می خندند

·      و می اندیشند

·      که جهان

·      با صدایی که نخواهد داشت

·      به زبان آنان

·      فکر خواهد کرد...»

 

·      دختر: 

·      باد می داند

·      چه کسانی هستند

·      از کجا می آیند

·      و چرا

·      خانه ی ما را

·      مال خود می دانند.

 

·      چشم هاشان رنگین است

·      مرگ در بازو

·      سرخ رو ، قرمز مو

·      یا سیاه و اخمو

·      به زبانی که نمی دانم،

·      آب می خواهند

·      سکه هاشان را همه جا می پاشند

·      جیب ها شان لبریز

·      از آدامس و شکلات

·      دست هاشان پر

·      از تفنگ و مرگ.

 

·      من نمی دانم

·      چه کسانی هستند.

 

·      چشمه:

·      آه دانستم، دختر!

·      چه غم انگیز است

·      از پس آن همه سال

·      از پس آن همه خون و غارت

·      بازهم اسکندر

·      باز هم اسکندر!

 

گفت و گوی چشمه و دختر

آواز پایان

 

·      دختر:

·      وای تا کی،

·      تا کی

·      آفتاب

·      جسد فرزندانم را

·      خواهد خشکاند!

 

·      باد

·      بوی آنان را

·      درجهان خواهد افشاند!

 

·      و بهار

·      خون آنان را  در گل ها

·      خواهد جوشاند؟

 

·      وای تا کی،

·      تا کی

·      خانه ام غارت خواهد شد!

·      و ز پستان هایم

·      جای آن شیر زلال

·      کینه خواهد جوشید!

 

·      چشمه:

·      آه دختر، دختر!

·      خاطر از غم بر گیر

·      روی باروی بلند کابل

·      برقع از چهره ی گلگون بردار!

·      بند گیسو بگشا

·      و فرو ریز به پای دیوار

·      خون فرزندانت!

 

·      زال را

·      پای دیوار تو خواهد آورد

·      گوش کن

·      انگار

·      باز رودابه ی ما می زاید.

 

·      روی باروی بلند زابل

·      پر سیمرغ در آتشدان است.

·      باد ها می رقصند

·      بوی رستم می آید

·      بوی رستم می آید. 

              

پایان


October 24th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان