کدام حکم ؟
هادی – عروسسنگ هادی – عروسسنگ

 

          

 

 

یکی بنام خدا میفریبد انسان را                                     یکی در راه حقیقت سپرده است جان را

ز جعل مستند ناروا ، روایت هاست                             چه کس نموده هویدا رموز پنهان را

زمانه در گرو مشت هرزه و نادان                               هرآنکه در بدل پول ، داده وجدان را

تو از مذاهب چندگانه زانرو سود بری                       چرا که راهب خود کرده یی تو شیطان را

هراانچی واقعیت است هیچ در گمان تو نیست             تو گبر را نتوان داد فریب ، جز مسلمان را

ازین فجور ندا میدهم ترا که بس است                       تو یی که میزنی آتش وجود انسان را

الا! که نام تو ننگی به نام آدم شد                         ازآنگهی که تو بستی در دبستان را

تو بر کتاب خدا هم دروغ میبندی                                                                                                                                               بسود خود مکن تفسیر، کلام فرقان را

برای کشتن انسان خدا ترا نگماشت                        تو با جواز کدام حکم میستانیش جان را

 

             مادر میهن          هادی - عروس سنگ

 

 

 

 

به درد مادر میهن بس است نظاره مکن             بغیر ، در ره درمانش استشاره مکن

وجود او همه زخمی و دامنش پر خون             مزن به آتش دشمن تنش ، شراره مکن

تو بخیه کن همه جانش دریده فرزندا !             روا مدار بس است دامنش تو پاره مکن

اگر تو راهبی ، زنهار! از برای نفاق          خطاب تاجک و پشتون ، ازبیک وهزاره مکن

هرآنکه در بر او است ،هست فرزندش            ورا بساز یکایک ، دیگر گزاره مکن

زکار زشت شما نام او چی شهره شده            جنایتی که نمودی بس است دوباره مکن

بهر عقیده و فکری و هر زبان و نماد             تمیز قوم ونژاد ، طایفه و تباره مکن

علوم روز فراگیرو از جهالت دور               زجهالت,  دماغ خود چو سنگ خاره مکن

چی گنج های بزرگیست زیر دامن او                 بکن تو کار ، تگدی و استخاره مکن

بسوی منزل مقصود پر از خم و پیچ             به پیش رو ، تمیز پیاده از سواره مکن

میان توده ترا افتخار ، زیستن است              ازان میانه تو زنهار ، خود کناره مکن

 

 


May 16th, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان